احتیاط خستگی: وقتی افراد عزیز شما از تحریف اجتماعی خسته می شوند ، چه کاری انجام دهید

در حال شنیدن نظرات مشابه دوستان و اعضای خانواده در مورد COVID-19: “من بیش از این بیماری همه گیر هستم. من از پوشیدن ماسک بیمار هستم. نکته چیست؟ ” دوستان ، چرا که من درک می کنم که تظاهر کنم که همه چیز خوب است. من وقتی می نویسم اینجوری عروسی از نظر اجتماعی دورنمایی می کنم. من می دانم که تصمیمات ما برای معاشرت در مواجهه با همه گیر فقط این را بدتر می کند.

همه ما خسته ایم.

عوارض عاطفی بیماری همه گیر COVID-19 غیر قابل انکار است ، بیشتر و بیشتر افراد آنچه که متخصصان اکنون آن را “خستگی احتیاط” می نامند ، تجربه می کنند.

علائم اصلی احتیاط یا خستگی در برابر بحران باعث از بین رفتن حساسیت و احساس فوریت برای انجام اقدامات احتیاطی ایمنی در هنگام شیوع آن می شود. ما از داخل خانه بودن خسته شده ایم. ما می خواهیم اعضای خانواده و دوستان خود را ببینیم. ما می خواهیم این ویروس از بین برود.

اما واقعیت این است که ما نمی توانیم به راحتی این ویروس بسیار مسری را آرزو کنیم. COVID-19 به خستگی احتیاطی ما اهمیتی نمی دهد. در عوض ، شستن دست ها ، پوشیدن ماسک و فاصله اجتماعی همه گام های مهمی است که می توان برای محافظت از خود و دیگران در مقابل انقباض این تاج جدید استفاده کرد ، مطابق با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) .

بنابراین ، چگونه می توانیم به این اظهارنظرهای “بالای” ویروس پاسخ دهیم؟ و چگونه می توانیم وقتی که احساس امنیت می کنیم از همه موارد احتیاط ایمنی خسته شده باشیم ، خود را کنترل کنیم؟

وقتی صحبت از معاشرت می شود ، باید مرزهای خودمان را تنظیم کنیم – و به آنها بچسبیم.

در حالیکه CDC دستورالعمل ها و توصیه های خاصی را برای هر اجتماع اجتماعی ارائه می دهد ، ما باید خودمان را هم بررسی کنیم تا بفهمیم که چه چیزی هستیم و با آنها راحت نیستیم. این امر به ویژه در صورتی که شما یا یک دوست عزیز برای COVID-19 در معرض خطر زیادی قرار دارند ، صادق است.

برای بعضی از افراد ، پوشیدن ماسک و معاشرت در فضای بیرون با فضای زیادی بین هر فرد ، احساس امنیت و امنیت کافی است. اقدامات ایمنی برای افراد مصون در برابر فشار شدید و فوری است.

برای دیگران ، ماندن 6 پا در مکان خارج از منزل هنوز به اندازه کافی ایمن نیست. موارد احتیاطی دیگری نیز وجود دارد ، مانند پوشیدن ماسک صورت راست و حتی با استفاده از ضدعفونی کننده دست در واقع مؤثر است.

برخی از افراد حتی حباب های اجتماعی – گروه های کوچکی از دوستان یا اعضای خانواده – در طول همه گیری. در این موارد ، این گروه شما ، گله شما است. بارها و بارها دیدن همین افراد می تواند احساس خسته کننده شود ، اما نوعی جامعه پذیری کنترل شده است که می تواند شما را و safe را شاد نگه دارد.

در مرحله اول ، در تعیین مرزها ، مشخص کردن مرزهای مورد نظر شماست. این ممکن است یک حباب اجتماعی باشد. ممکن است این یک تنوع باشد. یا ممکن است دیدن یک نفر و داشتن Hangout مجازی با دیگران باشد.

در اینجا سؤالاتی وجود دارد که می توانید قبل از رفتن به یک وضعیت اجتماعی از خود بپرسید:

• • برای اطمینان از چه چیزهایی نیاز دارم؟ برای حفظ امنیت من (و خودشان) دیگران باید چه کاری انجام دهند؟
  • آیا من مصونیت ایمنی ؟ آیا برای ایمن ماندن باید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهم؟
  • آیا این رویداد اجتماعی در خارج از منزل اتفاق می افتد؟ در کجای معاشرت راحت هستم؟
  • آیا همه باید ماسک بپوشند؟
  • آیا برای محافظت از خود و مردم در این شرایط اقدامات ایمنی را در جنبه های دیگر زندگی ام انجام داده ام؟ / li>
  • آیا سایر افراد در این سناریو اقدامات عملی در زمینه های دیگر زندگی خود انجام داده اند؟
  • آیا آنها با سایر افراد معاشرت می کنند و آیا این افراد از امنیت برخوردار هستند؟

هنگامی که جواب این سؤالات را می دانید ، می توانید سطح راحتی شخصی خود را ارزیابی کنید تا در این ایام از زندگی اجتماعی خود نهایت استفاده را ببرید.

بیایید برای مثال ، اینکه به دوستان و اعضای خانواده خود نیاز دارید که همیشه هنگام مراجعه به فروشگاه مواد غذایی یا مکان عمومی ماسک بپوشند (که این دستور در بسیاری از ایالات اکنون قابل اجراست.

تعیین یک مرز به این معنی است که به آنها اطلاع دهید که این است الزامی برای ایمن نگه داشتن شما برای دیدن همدیگر.

نگه داشتن این مرز بدان معنی است که اگر آنها ماسکی در مکان های عمومی نپوشند ، نمی توانید شخصاً با آنها معاشرت کنید. در حالی که چسباندن به مرزهای شما می تواند بسیار چالش برانگیز باشد ، همچنین بهترین راه برای روشن نگه داشتن انتظارات برای ایمن ماندن است.

برقراری ارتباط انتظارات و گوش دادن به انتظارات افراد دیگر امری اساسی است. وقتی نامزد من به عنوان یک کارگر اساسی اشتغال جدیدی را شروع کرد ، ما در مورد چگونگی حفظ امنیت خود و من صحبت کردیم. بدیهی است که او چاره ای ندارد. او مجبور است کار کند. ما اجاره داریم که بپردازیم و به یاد داشته باشید که عروسی دوردست اجتماعی که قبلاً به آن اشاره کردم ؟؟ او همچنین در طول روز دستشویی و ضدعفونی دقیق دست را تمرین می کند.

سرانجام ، هنگامی که او از محل کار به خانه می آید ، کفش های خود را از در در می گیرد ، لباس های کار خود را حذف می کند ، و قبل از اینکه چهره به چهره شویم ، دوش را در دوش می گیرد. بعد از 10 ساعت کار کردن و پاهای او در تمام طول روز ، خسته کننده است که زمان لازم برای این اقدامات احتیاطی اضافی را بگیرد – اما برای روابط ما بسیار مهم است که با خیال راحت در کنار هم زندگی کنیم.

و داشتن این گفتگوها عملی است که من در بقیه روابط خود نیز اعمال کرده ام. دوستان من می دانند که ماسک و داشتن فضای بیرون برای دیدن یکدیگر ضروری است.

در حالی که برخی از اعضای خانواده من تمایلی به پوشیدن ماسک ندارند ، آنها می دانند که اگر می خواهند با من بگذرانند ، پوشیدن آن مهم است. اینها مرزهای من هستند و مرا حفظ می کنند.

مهمتر از همه ، وقت آن است که همدیگر را به خاطر معاشرت مشکل ساز مسئولیت پذیر بدانیم. انتظارات.

با دوستان و اعضای خانواده خود در مورد کارهایی که انجام می دهند ، احساس امنیت نکنند یا شما را در معرض خطر قرار دهند ، صادق باشید. و مطمئن شوید که به آنها به عنوان واضح تر ممکن است آنچه را که شما از آنها ایمن هستید بگویید.

این به هر دو روش نیز ادامه می یابد: از دوستان و اعضای خانواده خود بپرسید چه کاری می توانید انجام دهید تا به آنها کمک کنید احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته باشند. و همیشه حاضر باشید در مورد آنچه شما ممکن است انجام دهید برای ایمن تر شدن تأمل کنید.

این ممکن است به معنای گذراندن وقت اضافی برای دوش گرفتن بعد از کار ، گرفتن ماسک سفارشی متناسب با چهره شما باشد ، یا ضدعفونی کننده doorknobs و چرخ های فرمان را کنترل می کند.

برای دوستان و اعضای خانواده خود که شاید کاملاً در همان صفحه نباشند در موارد احتیاط ایمنی؟ از خود بپرسید ، “چه کاری باید انجام دهم تا آنها را در امان نگه دارم؟”

به من گفتن ، به مادر بزرگ خود ، که یکی از بازماندگان سرطان ریه است ، اعتماد کن ، که شما نمی توانید او را بغل کنید یکی از سخت ترین مرزها برای نگه داشتن .

دست زدن به دوستانی که در ماه ها به جای بغل کردن یا لرزش دست ندیده اید ، ناخوشایند است. و این به ویژه وقتی چالش برانگیز باشد که یک طرف بخواهد لمس کند و طرف مقابل می داند که ایده خوبی نیست.

ما وظیفه داریم دیگران را به همان اندازه که باید خودمان را حفظ کنیم ، ایمن نگه داریم. پوشیدن ماسک ، هر زمان ممکن در خانه بمانیم و احترام به مرزهای ایمنی خودمان و دیگران گامهای مهمی برای پیمایش همه گیر است زیرا زندگی ما با یک عادی جدید مطابقت دارد.

اگرچه اکنون احساس چالش برانگیز است ، ماندن است. جدا موقت است. و آیا فوق العاده نمی توانیم بدون خطر ابتلا به این ویروس ، بغل شویم و یکدیگر را ببینیم ، خیالی خارق العاده نخواهد بود؟

برای آن لحظه نگه دارید. هر چه دورتر بمانیم ، به انتهای آن نزدیک خواهیم شد.