حفظ ترمیم اختلال در خوردن در هنگام بیماری مزمن

دكتري كه من را تشخيص داده است بيماري مزمن ليمه مرا بر روي كمبود لبنيات ، لبنيات- رژیم غذایی رایگان برای کمک به بهبود من

از آنجا که من بهتر کار کردم ، او به من گفت که می توانم این رژیم را کنار بگذارم – اما من نمی خواستم. احساس می کردم در حال چرخیدن هستم. من دوست داشتم احساس کنم فقط چیزهای “خوب” را در بدن خود می گذارم و کاهش وزن که در نتیجه تجربه کردم یک امتیاز بود.

این شروع به احساس آشنایی کرد.

من اختلال در خوردن یک بازمانده هستم. یک دهه پیش ، من با شمارش و کاهش کالری وسواس داشتم.

از شما خواسته شد گروه های خاصی از غذا را از بین ببرند ، مانند یک شیب لغزنده به سمت عود احساس می شوند. تشخیص اینکه چه زمانی به دنبال سلامتی خودم بودم و چه زمانی که در حال تحریک فشارهای وسواس آمیز بودم ، تشخیص این کار سخت بود.

اتفاق مشابهی افتاد وقتی Lindsay Hoppe ، یک وبلاگ نویس 37 ساله در ساکرامنتو که سابقاً با آنورکسیا مبارزه می کرد ، به رژیم غذایی Whole30 رفت تا علائم سندرم روده تحریک پذیر خود را کاهش دهد (IBS).

در جوامع آنلاین برای افرادی که به دنبال رژیم غذایی هستند ، قبل و بعد از عکسهایی دید که باعث کاهش وزن می شود ، همچنین پست هایی از افرادی که به دلایل ظاهری از رژیم استفاده می کردند ، دیده می شود. پس از مجدداً مجامع خود برای کاهش وزن ، این مجامع مجبور شد آنها را ترک کند.

سارا ، یک مربی جنسی 25 ساله در جنوب کالیفرنیا ، دارای آرتریت ایدیوپاتیک ، سلیاک و IBS است که باعث اضطراب او در مورد خوردن غذا می شود. باعث بازگشت او به بی اشتهایی شد.

“من برای همیشه در درمان بوده ام که سعی کرده ام آن را کشف کنم ، اما فکر نمی کنم تا کنون فهمیده شود تا زمانی که می دانم هر وقت غذا می خورم ، بیمار نخواهم شد.” چلسی کروننگولد ، فعال تصویر در بدن و اختلالات خوردن ، و مدیر ارتباطات انجمن ملی اختلالات خوردن گفت: معمول است که افراد بازمانده از اختلال در خوردن با بیماری های مزمن ناشی از توصیه های رژیم غذایی که به آنها انجام می شود ، تحریک شوند.

به همین دلیل ، بهتر است در صورت اختلال در خوردن غذا از محدودیت های رژیم غذایی خودداری کنید ، اگرچه ممکن است در موارد خاص از این امر جلوگیری نشود.

Kronengold توصیه می کند که نظر دوم راجع به تغییرات رژیم غذایی توسط پزشکان توصیه کنید ، زیرا ممکن است آنها مغرضانه باشند. به عنوان مثال ، پزشكان ممكن است به مشتریانی كه از اندازه خود می گویند ، در صورت عدم نیاز به كاهش وزن ، به عنوان یك روش درمانی ، بگویند.

“این توصیه نه تنها ناکارآمد است؛ Kronengold می گوید: “این بیماری همچنین به ننگی از وزن و نگرانی های بالقوه سلامتی نیز کمک می کند.” گاهی اوقات ، مسئله رژیم نیست بلکه دارو است.

امیلی پاولسون ، 40 ساله بازمانده از اختلال در خوردن غذا و مربی حرفه ای بهبودی در سیاتل ، میزان دارویی را که برای بیماری گریوز ، یک اختلال تیروئید مصرف کرد ، کاهش می دهد ، وقتی که باعث افزایش وزن وی شد. او می گوید: “تا زمانی که من به دنبال درمان فشرده برای اختلال در خوردن خود نتوانستم درمان خود را طبق دستورالعمل انجام دهم ، می توانم این کار را انجام دهم.

یکی دیگر از مشکلات برای افراد مبتلا به اختلال در خوردن و بیماری های مزمن این است که شاید سخت باشد که بگوییم کدام یک از علائم ناشی از اختلال خوردن است و از کدام بیماری ناشی می شود.

“ممکن است افراد سریع علائم خود را در مورد بیماری مزمن یا اختلال در خوردن سرزنش کنند ، و نفهمیدند که تقاطع دو شرط ممکن است در افزایش چالش ها نقش داشته باشد.” Kronengold می گوید.

برای جلوگیری از این مشکل ، بهتر است متخصصانی را پیدا کنید که تجربه درمان بیماری مزمن و اختلالات خوردن را دارند. کروننگولد می افزاید: برای هر بازمانده از اختلال در خوردن غذا – بیماری مزمن یا نه – دشوار است که بهبودی خود را حفظ کند ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که یک سیستم پشتیبانی قوی و تیم درمانی برای رسیدن به شرایط سخت در جریان هستند. اگر شما دیگر در درمان اختلال خوردن نیستید اما نگران یک بیماری مزمن هستید که می تواند عود کند ، توصیه می کند که در هر صورت از یک متخصص اختلال خوردن کمک بگیرید. انجام این کار پیشگیرانه آسان تر از غلبه بر عود تمام عیار است.

سیدنی ایمان رز ، MSW ، که تمرین درمانی خصوصی روی تروما ، اضطراب و درد مزمن متمرکز است ، توصیه می کند که با یک متخصص تغذیه پی ببرید. بهترین برنامه رژیم غذایی برای شما به جای اینکه فقط به پزشک تکیه کنید.

همچنین می توانید به بپیوندید. سلامتی در هر اندازه یا خوردن بصری گروهی به صورت آنلاین یا آفلاین برای دریافت پشتیبانی. و به پزشک خود اطلاع دهید که چگونه از تحریک شما جلوگیری کند ، مانند اینکه ترجیح می دهید وزن خود را یاد نگیرید. جسیکا بارکر ، محقق مرکز تحقیقات اختلالات خوردن در دانشگاه مینه سوتا ، می گوید: تعداد کمی از غذاهای اصلی که شما را به دور خانه و در خانه شما تحریک نمی کنند.

افراد ممکن است بدانند که وقتی کسی از آنها در مورد محدودیت های غذایی خود سؤال می کند ، برای تهیه پاسخ کمک می کند ، زیرا برخی می ترسند که متهم به نداشتن مشکلات سلامتی واقعی یا در اختلالات خوردن خود شوند.

“دانستن چقدر” اتاق جادوگری “که در رژیم غذایی خود دارند – مانند کسی که مبتلا به دیابت و قند است – بسیار مفید است.” “کار با یک متخصص تغذیه می تواند به افراد کمک کند تا برنامه هایی منعطف داشته باشند که به آنها کمک می کند تا احساس سیری کنند و مسائل مربوط به سلامتی خود را کنترل کنند.”

در حالی که هاپپ توانست نجات یابد وضعیت سلامتی او با پیروی از Whole30 ، او مجبور بود به طور مداوم به خودش یادآوری کند که همیشه هنگام گرسنگی ، غذا بخورد.

“من به خودم یادآوری می کردم که برای کاهش وزن ، بلکه برای سلامتی و سلامتی خودم این کار را نکردم.”

سارا دریافته است که گروه های پشتیبانی آنلاین برای مبتلایان به بیماری وی به مدیریت غذا در او کمک کرده اند.

“اکثر آنها محدودیت های غذایی مشابه یا مشابهی دارند ، بنابراین ما به نوعی کمک می کنیم او می گوید: “در مورد من ، به طور مداوم شب ها گرسنه بیدار می شدم تا اعتراف کنم که من نیاز به رفع محدودیت های رژیم دارم.

من قطع گروه های خاصی از مواد غذایی متوقف شدم و در عوض روی افزودن غذاهای بیشتر تمرکز کردم که می دانستم برای من خوب است ، مانند سبزیجات برگ دار و سایر سبزیجات.

هنوز بعضی اوقات تلاش برای من است که بدون داشتن وسواس در ذهنم با سلامتی خودم را بخورم ، اما این مدل “اضافه کردن به جای تفریق” راه طولانی را برای من به ارمغان آورده است. سوزانا ویس یک نویسنده مستقل است که آثارش در نیویورک تایمز ، واشنگتن پست ، مجله نیویورک و موارد دیگر ظاهر شده است.