T دستبافی شرکتی تقریباً همزمان با دستورات قرنطینه شروع شد: “اما اگر همه کارگران ما در خانه هستند ، جایی که ما آنها را نمی بینیم ، چگونه می توانیم بفهمیم که آنها در واقع کار می کنید؟ ”

این امر را به دست تکنولوژیکی ها بسپارید تا راه حلی پیدا کنند تا به رئیس خود ، در فاصله چند کیلومتری ، اطمینان دهند که شما در واقع همان کاری را انجام می دهید که حقوق می گیرید. انجام دادن. نوشتن در گاردین ، ​​سندی میلن اخیراً گزارش شده در مورد ظهور “bossware” یا “tattleware” ، در اصل نرم افزارهای جاسوسی که مدیران را قادر می سازد تا کارکنان خود را که در خانه کار می کنند نظارت کنند. این شامل یک برنامه جدید به نام Sneek است که از وب کم شما برای گرفتن عکس از شما تقریبا یک بار در دقیقه استفاده می کند و آن را در اختیار سرپرست شما قرار می دهد تا ثابت کند که شما دور میز خود نیستید و خدا می داند چه کاری انجام می دهد. از قبل به شما هشدار داده نشده است ، بنابراین عکسی که اسنیک می گیرد می تواند شما را در انجام هر کاری مجبور کند – برداشتن اسفناج از بین دندان ها ، بوییدن زیر بغل خود ، یا هر کار عادی دیگر که انسان ها در تنهایی انجام می دهند ، اما نه یکی واقعاً مستند و توزیع می خواهد. این سطحی از تهاجم است که حتی NSA را نیز به وحشت می اندازد. به شرکتها وامهای PPP گرفتند تا بتوانند در طول بیماری همه گیر ادامه دهند و سپس به هر حال هزاران کارگر را اخراج کرد . سرقت دستمزد صدها میلیون دلار در سال اضافه می شود و رسانه های اجتماعی مملو از داستان هایی است که صاحبان رستوران ها از راهنمایی های پیشخدمت خود چشم پوشی می کنند. این کارگران هستند که مشکل دارند. نیویورک تایمز همیشه نگران این موضوع است که آیا کار از راه دور باعث می شود کارمندان کارهای وحشتناکی را انجام دهند مانند فعالیت در جهت منافع شخصی خود و شغل خود را ترک کنید برای فرصتی بهتر. وال استریت ژورنال برخی افراد را پیدا کرد که انجام دو شغل تمام وقت به طور همزمان ، هر یک از کارفرمایان خود را گول زده و تصور می کنند که توجه کامل خود را داشته اند و از این امر یک پرونده فدرال تشکیل داده اند. پاسخ معقول به شنیدن اینکه شخصی بدون افزایش یک بار کارگران حقوق دو برابر دریافت می کند این است که “خوب ، تبریک می گویم” ، مگر اینکه شما یکی از افراد کم کار مزمن باشید ، در این صورت واکنش احتمالی دیگر این است: “کمی از آن صرفه جویی کنید. پول برای بقیه ما ، دوستان. “

مطالعات انجام شده در خانه نشان می دهد که افراد در واقع مولدتر ، اما کارفرمایان هنوز وحشت دارند که وقتشان تلف می شود. البته وقتی کارفرمایان وقت کارکنان خود را هدر می دهند ، مثلاً با جلسات بی پایان ، خواسته های بیهوده ، و نه از نظر فنی ، اما عواقبی وجود خواهد داشت. عدم حضور در رویدادهای “اجتماعی” در ساعات غیر کاری. و هر فریلنسر درد زمان تلف شده برای تلاش برای دریافت حقوق ، ارائه چندین فاکتور و تهیه دقیق عبارت “فقط بررسی این موضوع!” را می داند. پیام ها ، تماس و ایمیل و ارسال پیام کوتاه ، التماس و گریه و استخدام کارآگاه خصوصی برای یافتن شخصی در بخش حسابداری که می تواند در نهایت چکی به ارزش 137.82 دلار از شما به مدت سه ماه به شما بدهد. اما شما ، قدرت شما صفر است و دقیقاً 89.17 دلار با اجاره خود در این ماه فاصله دارید ، بنابراین شما چه انتخابی دارید؟ به همین دلیل است که مدتهاست مورد اعتماد پیمانکاران خود نیستند. رانندگان تحویل و کارگران انبار پیگیری بی وقفه . اغلب از مترجمان آزاد یقه سفید مانند طراحان ، نویسندگان ، نسخه نویسان ، نسخه نویسان و سایر کارمندان اداری خواسته می شود از “برنامه های مدیریت زمان” استفاده کنند که نه تنها مدت زمان کار شما را مشخص می کند ، بلکه “زمان تاخیر” را نیز تشخیص داده و کسر می کند. با نظارت بر اینکه آیا از صفحه کلید یا ترک پد شما استفاده می شود یا خیر ، مطمئن شوید که پیمانکاری که احتمالاً قبلاً به شما دستمزد پرداخت می کند ، مجبور نیست هزینه سه دقیقه ای که به حمام رفته اید را پرداخت کند. در صورت وجود ، این نوع نرم افزار کارگران را وادار می کند تا حرکات بی فایده ای را در جهت بهره وری انجام دهند-کلیدهای پیکان را بکوبند و مکان نما را بچرخانند تا دستمزدشان متصل نشود.

کجایند برنامه های نافرمانی؟ برنامه هایی که برای شما چیزهای بی فایده ای تایپ می کند در حالی که می خواهید با آرامش بوریتو بخورید یا GPS خود را فریب می دهید تا بتوانید با عجله قهوه را متوقف کنید در حالی که به نظر می رسد هنوز در مسیر از پیش تعیین شده هستید؟ اگر کسی نیاز به ردیابی دارد ، این بخش های حسابداری هستند که فاکتورها را تأیید می کنند و پرداخت ها را برای مترجمان آزاد و پیمانکاران فرعی صادر می کنند. لطفاً بجای نوشتن این چک که به من بدهکارند ، بنویسید که آنها در زمان خود چه می کرده اند. (من می دانم که شما ایمیل های من را دریافت می کنید ، والری!)

قطعاً بین کارفرما و کارگر نقض اعتماد رخ داده است ، اما این به عهده ما نیست-حقوق کم و حقوق تحت فشار و بسیار خسته و استثمار شده-برای اثبات این که ما مستحق استقلال خود هستیم. کارفرمایان باید با کارگران خود چیزی فراتر از دخالت در سود یا حواس پرتی سهامداران تلقی شوند. آنها به ما بدهکارند. احترام اولیه یک مکان خوب برای شروع است ، اما حفظ حریم خصوصی ، پرداخت بهتر و عزت شما را بیشتر می برد.