یک شهر آفریقای جنوبی فاقد آب و برق است. اما شهرداران؟ دوتا داره

یک شهر آفریقای جنوبی فاقد آب و برق است. اما شهرداران؟ دوتا داره

لیختنبورگ، آفریقای جنوبی — قدم زدن در خیابان های پر درخت و جذاب در لیختنبورگ در مرکز روستایی آفریقای جنوبی، عابران پیاده دور انبوهی از زباله‌های جمع‌نشده دور می‌چرخند. جلوی مغازه ها که به دلیل قطعی برق تاریک شده است، در خیابان اصلی قرار گرفته اند. یک مرکز اجتماعی اخیراً ساخته شده، آجر به آجر به سرقت رفته است.شهردار دانیل بوتلزی معتقد است که می تواند شهر را تغییر دهد. شهردار Tsholofelo Moreo نیز همین‌طور است.دو مرد به طور همزمان ادعا می‌کنند که شهردار لیختنبورگ هستند، جامعه‌ای متشکل از 182000 نفر در 150 مایلی غرب ژوهانسبورگ. هر دو عضو کنگره ملی آفریقا، یا ANC، حزب حاکم بر آفریقای جنوبی و این شهر مورد غفلت هستند.لیختنبورگ تنها یکی از ده ها شهر در سراسر آفریقای جنوبی است. که در حالی که سیاستمداران در یک حزب با یکدیگر می جنگند دچار رکود شده اند.از آنجایی که مردم آفریقای جنوبی روز دوشنبه برای رای دادن به رهبران محلی به پای صندوق های رای می روند، ناکارآمدی در شهرهای آنها در حال آزمایش است. وفاداری دیرینه آنها به ANC – حزب نلسون ماندلا، که مبارزه برای آزادی آفریقای جنوبی از رژیم آپارتاید را رهبری کرد. با ناتوانی شهرداری ها در ارائه خدمات اولیه مانند آب، برق و جمع آوری زباله، انتخابات به یک همه پرسی ملی در A.N.C تبدیل شده است. مدیریت آشفته دولت و وعده های شکست خورده.شهرهای دیگر نیز خود را با شهرداران دوئل می‌بینند. تنها یک ساعت رانندگی در جنوب غربی، شهرداری Tswaing دو شهردار از مخالفان A.N.C دارد. جناح ها سال گذشته، رای دهندگان در یک شهر فقیر در استان کوازولو-ناتال نیز توسط دو شهردار – در این مورد، از حزب اپوزیسیون آزادی اینکاتا – گیج شدند.نبرد برای کنترل منابع متوسط ​​شهرهای کوچک و بخش‌های محلی گاهی به خشونت ختم شده است. در ماه گذشته، گزارش‌هایی مبنی بر کشته شدن حداقل چهار عضو شورای محلی در درگیری‌های سیاسی گزارش شده است.«نوع اراذل و اوباشی که در سیاست در جریان است باید متوقف شود. مانند دیروز،” جاب موکگورو، نخست وزیر سابق استان شمال غربی، که لیختنبورگ را شامل می شود، گفت.آقای موکگورو گفت که سعی کرده دو A.N.C را بیاورد. جناح‌ها در لیختنبورگ به میز مذاکره در سال 2019 رفتند، زمانی که آقای بوتلزی، تنها شهردار آن زمان، توسط رقیبش، آقای مورئو، برای تصدی شهرداری به چالش کشیده شد. اما آقای موکگورو گفت که او توسط اعضای شوراهای خشمگین از اتاق شورا بیرون رانده شد، بن‌بستی که دو سال بعد باعث شد هر دو نفر مدعی شهرداری شوند.آقای. خود موکگورو در ماه اوت توسط رهبران ملی ANC پس از درگیری با جناح‌های حزبی در استان از سمت خود برکنار شد.پس از سقوط آپارتاید، شهرداری‌ها در نظر گرفته شدند. به عنوان پلت فرم دموکراتیک و مردمی برای جایگزینی کنترل متمرکز رژیم آپارتاید. کوین آلن، رئیس Municipal IQ، یک سازمان مستقل که بر دولت محلی نظارت دارد، گفت اما این تمرکززدایی سیاسی توسط سیاستمداران فاسد یا نالایق مورد سوء استفاده قرار گرفته است.«استقلال آقای آلن در یک اظهارنظر کتبی به نیویورک تایمز گفت: این حوزه توسط جناح‌های سیاسی محلی، و توسط افراد فاسد مورد بهره‌برداری قرار گرفته است، و به این ترتیب، «شاخه‌های شخصی که با ساختارهای سیاسی منطقه‌ای همپوشانی دارند، ایجاد می‌شود».تیتو امبوونی، وزیر دارایی سابق این کشور، در سخنرانی بودجه خود در ابتدای سال جاری گفت: نزدیک به دو سوم شهرداری‌های آفریقای جنوبی در مضیقه مالی هستند و بیش از یک سوم بودجه‌هایی را اتخاذ کرده‌اند که نمی‌توانند آنها را تامین کنند. بسیاری از آنها قادر به دریافت مالیات یا درآمد برای خدمات ارائه شده نیستند، زیرا ساکنان آنها بسیار فقیر هستند، یا آنقدر عصبانی هستند که نمی توانند برای هیچ چیزی بپردازند.IQ شهرداری لیختنبورگ را به عنوان یکی از این خدمات معرفی کرده است. ضعیف ترین شهرداری های کشور 600 میلیون راند (حدود 39.5 میلیون دلار) قبوض برق پرداخت نشده است و برای خدمات اساسی، مانند کتابخانه شهر، به کمک های مالی دولت ملی و استانی وابسته است. با این حال، دو شهردار فرصت کمی برای یافتن راه حل داشته اند، زیرا رقابت آنها منجر به اختلال در جلسات و حتی پرتاب صندلی ها در اتاق های شورا شده است. در دفتر شهردار، پلاک چوبی با حروف طلایی که هر شهردار را از زمان تاسیس شهر درج کرده بود، تخریب شده است.آقای بوتلزی، یک مدیر مدرسه 63 ساله، در مصاحبه ای گفت که از فوریه زمانی که با گروهی از محافظان خصوصی تنومند روبرو شد که ورود او را ممنوع کردند، برای ورود به دفتر شهردار بسیار ترسیده است. آقای بوتلزی گفت: “من نمی توانم به تنهایی آنجا بروم.” “آنها افرادی را استخدام کردند تا وقتی مرا در آنجا می بینند، مورد تعرض، آزار و اذیت قرار بگیرم یا کارهای دیگری انجام شود که خوب نیست.”آقای. بوتلزی در دسامبر گذشته در رای عدم اعتماد شورای شهر از سمت شهرداری برکنار شد، اما قانونی بودن این رای را در دادگاه به چالش کشید و ماه بعد دوباره به سمت خود بازگردانده شد. در این بین، رقیب او آقای مورئو به عنوان شهردار جدید سوگند یاد کرده بود. آقای بوتلزی از رهبران ملی ANC درخواست کرده است تا این موضوع را حل و فصل کنند.با این وجود، خودروی شهردار – مرسدس بنز کم ارتفاعی که به نظر می رسد برای جاده های پر چاله شهر — در گاراژ آقای بوتلزی پارک شده است.آقای. سخنگویی گفت که موریو در اواسط 30 سالگی است و کار خود را در دولت به عنوان دستیار شخصی شهردار قبلی آغاز کرد. آقای مورئو اوایل این ماه برای مصاحبه برنامه ریزی شده حاضر نشد و بعداً برای صحبت تلفنی در دسترس نبود. آقای مورئو به رسانه های محلی گفته است که آقای بوتلزی به دلیل عملکرد ضعیف شهرداری برکنار شده است. آقای بوتلزی آقای مورئو را به فساد متهم می کند.درگیری آنها زمانی مورد توجه ملی قرار گرفت که بزرگترین تولیدکننده لبنیات آفریقای جنوبی، Clover، در ماه ژوئن اعلام کرد که کارخانه پنیر خود را تعطیل خواهد کرد. در لیختنبورگ و نقل مکان به شهری با خدمات قابل اطمینان تر. این شرمساری های استانی وجهه ملی ANC را خدشه دار کرده است. در تلاش برای بازگرداندن اعتماد رای دهندگان، رئیس جمهور سیریل رامافوسا، که در انتخابات روز دوشنبه حضور ندارد، به چهره مبارزات محلی حزب تبدیل شده است. در لیختنبورگ، هیچ یک از دو شهردار در پوسترهای تبلیغاتی نشان داده نمی شوند، اگرچه آقای مورئو در برگه رأی حضور دارد. آقای بوتلزی نیست – اما گفت که از A.N.C می پرسد. به هر حال او را به عنوان شهردار بازگردانید.در عوض، این چهره آقای رامافوزا است که از پوسترهای تبلیغاتی به ساکنان می درخشد و از آنها می خواهد فرصتی دوباره به ANC بدهند. «این فقط رامافوسا است. سوزان بویسن، رئیس تحقیقات مؤسسه بازتاب استراتژیک Mapungubwe در ژوهانسبورگ، گفت: انگار رامافوسا برای شهرداری نامزد می شود.آقای. خانم بویسن گفت که حزب رامافوسا روی نظرسنجی‌هایی که نشان می‌دهد او محبوب‌تر از ANC است شرط‌بندی می‌کند.اما، در هنگام انتخاب اعضای شورای محلی، ANC او می افزاید: «فرایند استخدام ظریف و گاهی فاجعه بار» را به کار گرفته است.خانم بووی گفت، حزب برای گسترش پایگاه خود متحدان خود را برای دلجویی از بازیگران سیاسی منصوب می کند. این امر امکان حمایت و خدمات ضعیف را فراهم کرده است، به ویژه در شهرداری هایی که مورد توجه ملی قرار نمی گیرند.با این وجود، این سابقه لزوماً رأی دهندگان را منصرف نمی کند. در گروه های متمرکز، خانم بویسن دریافت که رای دهندگان A.N.C. به‌عنوان خانواده و تأمین‌کننده خانواده، و بنابراین از کاستی‌های آن می‌گذرند.رأی‌دهندگان بیشتر به A.N.C اعتماد داشتند. بر اساس تحقیق از دانشگاه ژوهانسبورگ. و بسیاری از رای دهندگانی که از کمک های اجتماعی بهره مند بودند، گفتند که می ترسند در صورت به قدرت رسیدن حزب دیگری، کمک های آنها گرفته شود.آقای. تکرار مکرر رامافوزا در مسیر کمپین این است که خانواده “به هم می چسبند.” او یادآوری می کند. آنها در مورد خانه ها، مدارس و دیگر زیرساخت های ANC دولت از زمان پایان آپارتاید ارائه کرده است.بیرون اداره پست لیختنبورگ، ماتشوگو ماگواتانه، پدر دو فرزند 32 ساله، از صبح در صف منتظر مانده بود. یک روز اخیر برای کمک مالی ماهانه 350 راند (حدود 24 دلار) برای بیماری همه گیر.آقای ماگواتانه یک شغل دولتی محلی را از دست داد، که او عامل آن را خویشاوند گرایی می داند. او به فروش کباب و پای مرغ در گوشه ای از خیابان روی آورد تا اینکه انبوه زباله ها غذای خیابانی را به خطری برای سلامتی تبدیل کرد.او حزب حاکم را گودالی از مارها توصیف می کند. گاز گرفتن یکدیگر با این حال او گفت که به A.N.C رای خواهد داد. در انتخابات دوشنبه.آقای ماگواتانه گفت: “من با ماری که پیروز می شود می روم.”