ستاره شناسان احتمالاً ستاره ای را دیده اند که سیاه چاله را فرو ریخته و منفجر شده است
برای اولین بار ، ستاره شناسان شواهد محکمی از یک آدم خواری نادر کیهانی دوگانه به دست آوردند – یک ستاره در حال بلعیدن یک جسم فشرده مانند یک سیاهچاله یا یک ستاره نوترونی است. به نوبه خود ، آن جسم هسته ستاره را لرزاند و باعث انفجار آن شد و تنها یک سیاهچاله پشت سر گذاشت.
اولین نکات از این رویداد وحشتناک ، که در 3 سپتامبر Science ، شرح داده شده است از آرایه بسیار بزرگ (VLA) ، یک تلسکوپ رادیویی متشکل از 27 ظرف بزرگ در صحرای مکزیک جدید در نزدیکی Socorro آمده است. در طول اسکن رصدخانه از آسمان شب در سال 2017 ، یک انفجار انرژی رادیویی به درخشندگی درخشان ترین ستاره در حال انفجار-یا ابرنواختر-که از زمین دیده می شود ، در یک کهکشان کوتوله در حال شکل گیری ستاره کوتوله در فاصله تقریبا 500 میلیون سال نوری از ما ظاهر شد.
دیلون دانگ ، ستاره شناس Caltech می گوید: “ما فکر کردیم ،” اوه ، این جالب است. “
او و همکارانش مشاهدات بعدی از کهکشان را با استفاده از VLA و یکی از تلسکوپ های W.M انجام دادند. رصدخانه کک در هاوایی ، که در نور نوری مشابه چشم ما می بیند. تلسکوپ Keck خروجی درخشانی از مواد را که از هر جهت با سرعت 3.2 میلیون کیلومتر در ساعت از یک مکان مرکزی به بیرون پرتاب می شود ، نشان می دهد که نشان می دهد یک انفجار پرانرژی در گذشته در آنجا رخ داده است.
سپس تیم یک منبع اشعه ایکس بسیار روشن در داده های آرشیوی تلسکوپ مانیتور همه اشعه ایکس (MAXI) ، یک ابزار ژاپنی که در ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارد ، پیدا کرد. این انفجار اشعه ایکس در همان محل رادیو بود اما در سال 2014 مشاهده شده بود.
با جمع آوری داده ها ، دانگ و همکارانش فکر می کنند این همان چیزی است که اتفاق افتاده است: مدتها پیش ، یک جفت ستاره دوتایی در حال چرخش به دور یکدیگر متولد شده بودند. یکی در یک ابرنواختر دیدنی جان خود را از دست داد و یا تبدیل به یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله شد. همانطور که گرانش دو جسم را به هم نزدیک می کرد ، ستاره مرده در واقع وارد لایه های بیرونی خواهر و برادر بزرگتر ستاره ای خود شد.
این جسم فشرده صدها سال در داخل ستاره زنده چرخیده و سرانجام به سمت هسته شریک خود راه یافته و سپس آن را می خورد. در این مدت ، ستاره بزرگتر مقدار زیادی گاز و گرد و غبار ریخت و پوسته ای از مواد را در اطراف این دو نفر تشکیل داد.
در مرکز ستاره زنده ، نیروهای گرانشی و فعل و انفعالات مغناطیسی پیچیده ناشی از مخلوط کردن ستاره مرده ، جت های عظیمی از انرژی را پرتاب کردند-که در سال 2014 به عنوان یک فلاش اشعه ایکس انتخاب شد-و همچنین باعث انفجار ستاره بزرگتر شد. بقایای ناشی از انفجار با سرعت عظیمی به پوسته اطراف مواد برخورد کرده و نور نوری و رادیویی تولید می کند.
در حالی که نظریه پردازان قبلاً چنین سناریویی را درنظر گرفته بودند ، که به آن ابرنواختر فروپاشی هسته ای گفته شد ، اما به نظر می رسد این اولین مشاهده مستقیم این پدیده را نشان می دهد.
آدام باروز ، اخترفیزیکدان دانشگاه پرینستون که در این مطالعه جدید شرکت نداشت ، می گوید: “آنها با استفاده از این مشاهدات کارهای پلیسی بسیار خوبی انجام داده اند.” او می گوید یافته ها باید به محدود کردن زمان فرایندی به نام تکامل پاکت مشترک در که یک ستاره در ستاره دیگر غوطه ور می شود. چنین مراحل زندگی ستارگان در زمان کیهانی نسبتاً کوتاه مدت است و مشاهده و شبیه سازی آنها دشوار است. در بیشتر مواقع ، شریک غرق کننده قبل از اینکه هسته آن مصرف شود می میرد و منجر به دو جسم فشرده مانند کوتوله های سفید ، ستاره های نوترونی یا سیاهچاله ها می شود که دور یکدیگر می گردند.
مراحل پایانی این سیستم ها دقیقاً همان چیزی است که رصدخانه هایی مانند تداخل سنج لیزری پیشرفته رصدخانه موج گرانشی یا LIGO ، هنگامی تشخیص می دهند که %20SN:%208/4/21%20)%20-virgo-new-signal-ripples-spacetime”> ضبط امواج زمان فضایی . اکنون که ستاره شناسان می دانند به دنبال این چند شواهد هستند ، او انتظار دارد نمونه های بیشتری از این پدیده عجیب پیدا کنند.