جایزه نوبل ادبیات به عبدالرازک گورنه رسید
اما علیرغم اینکه نویسنده “جایلز فودن” به عنوان “یکی از بزرگترین نویسندگان زنده آفریقا” از او استقبال می کند ، کتابهای گورنه به ندرت مورد استقبال تجاری قرار گرفته اند. برندگان قبلی لولا شونین ، مدیر جشنواره هنر و کتاب Ake در نیجریه ، گفت که او انتظار دارد جایزه نوبل مخاطبان بیشتری را برای گورنه در این دوره جذب کند. قاره آفریقا ، جایی که آثار او چندان شناخته شده نیست و او امیدوار است داستان تاریخی او بتواند الهام بخش نسل های جوان باشد تا عمیق تر درباره گذشته کشورهای خود فکر کنند. “اگر ما به طور فعال و عمدی به آنچه در گذشته اتفاق افتاده نگاه نمی کنیم ، چگونه می توانیم آینده موفقی را برای خود در این قاره رقم بزنیم؟ ” وی گفت. او اولین رمان خود را با عنوان “خاطره عزیمت” در مورد مرد جوانی که از قیام نافرجام فرار می کند به پایان رساند ، در همان زمان که دکترای خود را می نوشت. پایان نامه. او استاد ادبیات انگلیسی و پسااستعماری در دانشگاه کنت در کانتربری شد و کار نویسندگان مانند سویینکا ، Ngũgĩ wa Thiong’o و Salman Rushdie. گورنه در کار علمی و داستانی خود سعی کرده است” راهی را که استعمار همه چیز را در جهان دگرگون کرده است کشف کند و افرادی که در آن زندگی می کنند هنوز آن تجربه و برخی زخم های آن را پردازش می کنند. ” به گفته وی. همان موضوعاتی که او را در اوایل کار خود مشغول کرده بود ، هنگامی که او اثرات آوارگی خود را پردازش می کرد ، امروز نیز به همان اندازه ضروری است. آمریکا با واکنش شدید مهاجران و پناهندگان روبرو شده است و بی ثباتی سیاسی و جنگ مردم بیشتری را از کشورهای خود بیرون کرده است. وی گفت: “این یک نوع پست و بخل از سوی این کشورهای مرفه است که می گویند ما این افراد را نمی خواهیم.” “آنها در مقایسه با مهاجرت های اروپایی این تعداد انگشت شماری از مردم را دریافت می کنند. اگرچه گورنه از نوجوانی در تانزانیا زندگی نکرده است ، اما کشور همچنان به او الهام می بخشد به او گفت که سرزمین مادری خود همیشه در تخیل خود تأکید می کند ، حتی زمانی که عمداً سعی می کند داستانهای خود را در جای دیگری تنظیم کند. او گفت: “لازم نیست آنجا باشید تا درباره مکانی بنویسید.” “همه چیز در فیبر هر چیزی که هستید” است.