آنها در آفریقای جنوبی با آپارتاید مبارزه کردند. اکنون آنها مزایای جانبازان را می خواهند.

آنها در آفریقای جنوبی با آپارتاید مبارزه کردند. اکنون آنها مزایای جانبازان را می خواهند.

PRETORIA ، آفریقای جنوبی-لسلی کوگو 17 ساله بود که در مدرسه تجارت می کرد لباس نظامی برای سربازان نظامی و به جناح مسلح کنگره ملی آفریقا در مبارزه برای سرنگونی رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی پیوست. اردوگاه های بوش در کشورهای دیگر و سپس به پیوستن به شورشیان بازگشتند که در نهایت به سرنگونی دولت سرکوبگر اقلیت سفید کمک کرد. بیش از 40 سال بعد ، در آفریقای جنوبی دموکراتیک آقای کوگو که در حال حاضر توسط کنگره ملی آفریقا رهبری می شود ، در اعتراض به بیرون از مقر حزب خوابید و به ده ها تن دیگر از مبارزان سابق پیوست که می گویند دولتی که آنها در نصب آنها کمک کردند ، فداکاری شخصی بزرگ آنها را نادیده گرفته است. آنها خواستار مزایایی هستند که می گویند سالها پیش به عنوان افراد مسلح به آنها وعده داده شده بود. نیت ها منحل شدند-حقوق بازنشستگی ، مسکن و کمک هزینه تحصیلی برای فرزندانشان. “> ” من کشور را آزاد کردم ، مردم از مزایای آن لذت می برند و من هنوز چیزی نیستم ، حتی به من احترام نمی گذارند توسط دولت خودم ، “گفت آقای کوگو ، که 58 ساله است و در سووتو زندگی می کند. برخی از این جانبازان مبارزات آزادی آفریقای جنوبی هفته گذشته با اعتراض مقابله ای توجه 53 کشور را به خود جلب کردند که 53 نفر از آنها را به زندان انداخت. روز سه شنبه ، آنها به آدم ربایی متهم شدند. اجازه دهید تندی مودیسه ، وزیر دفاع و جانبازان نظامی کشور ، برود. او با دو مقام دولتی دیگر بازداشت شد. پس از گذشت نزدیک به سه ساعت ، پلیس در را شکست و جانبازان را بازداشت کرد. در میان کسانی که برای رهایی آفریقای جنوبی از آپارتاید مبارزه کردند ، برخی به ردیف دولت جدید پیوستند ، در حالی که برخی دیگر صاحبان مشاغل موفقی شدند و از روابط سیاسی ایجاد شده در تبعید استفاده کردند. به اما بسیاری دیگر در فقر و ناامیدی فرو رفته اند و اکنون گروهی از رزمندگان سابق ناراضی خواهان سهمی از غنایم آزادی هستند. ستون همراه “/> دولت آفریقای جنوبی پذیرفته است که ده ها تن از مبارزان آزادی سابق مزایای وعده داده شده خود را دریافت نکرده اند. اما مقامات موانع را ، از جمله پایگاه داده قدیمی و تعریف اینکه چه کسی جانباز است ، سرزنش کردند. سخنگوی وزارت دفاع و جانبازان نظامی برآورد کرد که حداقل 20000 جانباز از گروه های آزادیبخش وجود دارد و دولت از سال 2016 به 495 نفر از آنها غرامت پرداخت کرده است ، به 4500 جانباز و خانواده های آنها مشاوره تروما ارائه داده و قول داده است که اجساد را به کشور بازگردانند. ده ها تن از مبارزان در تبعید جان باختند. خانم. مودیسه ، که زمانی یک مبارز چریک بود ، گفت که قبل از افزایش تنش ها در پنجشنبه گذشته ، او به سربازان قدیمی پیوسته بود که سرود آزادی می خواندند ، “زیرا آنها نیز آهنگهای ما بودند.” پس از آن ، او در مورد برخورد سیاسی ناخوشایند خود با رفقای سابق خود گفت: “ما تهدید نمی شدیم ، فقط از این که بر خلاف میل خود نگه داشته باشیم ناراحتیم.” او اخیراً وزیر دفاع منصوب شد و قول داد که در مورد علت عدم دریافت مزایای جانبازان تحقیق کند. او با جانبازان به عنوان بخشی از یک گروه کاری که توسط رئیس جمهور سیریل رامافوسا در ماه نوامبر برای رفع مشکلات موجود در ارائه مزایا تشکیل شده بود ، ملاقات کرده بود. 53 جانباز-در میان آنها چندین زن-روز سه شنبه در یک سالن دادگاه مملو از زندان که در آن بسیاری از مبارزان دوران آزادی توسط رژیم آپارتاید اعدام شدند متهم شدند. قاضی 42 نفر از آنها را به قید وثیقه 500 رند – هر كدام 34 دلار – وثیقه گذاشت ، اما 11 نفر را به دلیل محکومیت های قبلی در بازداشت نگه داشت. دادستان امکان محاکمه آنها به تروریسم را در جلسه بعدی که قرار است در ماه فوریه برگزار شود ، رد نکرد. در خستگی های محو شده ، آهنگهای آزادیخواهی قدیمی می خواندند. سوءمدیریت. readability = “54.622425629291”> کهنه سربازان مبارزات آزادیبخش ، عمدتاً مردان و زنان سیاه پوست ، متهم می شوند که مزایای آنها با مزایای همتایان سفیدپوست خود که بخشی از ارتش دولت آپارتاید را تشکیل می دهند ، نابرابر است. . لیندیو زولو ، وزیر توسعه اجتماعی آفریقای جنوبی ، که همچنین با آپارتاید مبارزه کرد egime ، گفت: “ما باید حمایت هایی را که دولت باید از افرادی که جان خود را در راه مبارزه فدا کردند ، افزایش دهیم.” در سال 2011 ، آفریقای جنوبی تصویب قانون که همه رزمندگان سابق هر سازمان نظامی را بعنوان جانباز به رسمیت شناخت و گروه جانبازان نظامی را تأسیس کرد که قرار بود به مشکلات رزمندگان آزادی سابق رسیدگی کند. برای بسیاری ، خلاء ناشی از انحلال واحدهای آنها در پایان آپارتاید بسیار کم بود. به غیر از AK-47. تجربه Kgogo معمولی بود. در نوجوانی ، او راه زیادی را برای پیوستن به مقاومت مسلح به بوتسوانای همسایه طی کرد ، در بوته ها خوابید و در اردوگاه های سرسخت تمرین کرد. کنگره ملی آفریقا ، معروف به عنوان ANC ، او و دیگران را به کوبا ، اتحاد جماهیر شوروی و کره شمالی فرستاد تا از تخصص نظامی متحدانش در جنگ سرد یاد بگیرند. برخی به سرعت به آفریقای جنوبی برگشتند و ایستگاه های پلیس ، خطوط راه آهن و در سال 1979 یک پالایشگاه نفت دولتی را بمباران کردند. آنها با ارتش سفیدپوست آفریقای جنوبی در حملات فرامرزی و جنگ های نیابتی در جنوب آفریقا جنگیدند. که توسط آفریقای جنوبی پس از آپارتاید در نبردهای جدیدی مانند بیکاری و فساد فراموش شده است. > “چیزی نداشتیم ، پولی نداشتیم. شما با آنچه که با آن رفته بودید برگشتید ، ”آقای کوگوگو گفت. او گفت که پسرش مجبور به ترک تحصیل شد زیرا بورسیه دولتی که به فرزندان جانبازان وعده داده شده بود هرگز پرداخت نشد. سربازان بعنوان A.N.C. در حال تغییر موقعیت خود به عنوان دولت آفریقای جنوبی بود ، در حالی که فعالان و سیاستمداران برای یافتن جایی در بوروکراسی نوپا تلاش می کردند. مجبور بود اما دستورات را بگیرد یا در کنار هم با افسران سفیدپوستی که حفظ شده بودند ، مبارزه کند ، اما زمانی دشمنان قسم خورده آنها بودند. = “ستون همراه”/> برخی ، مانند Masechaba Motloung که از 1990 تا 1994 در اوگاندا آموزش دیدند ، به رتبه های پایین تنزل یافتند. او گفت که سرانجام با ناامیدی کنار رفت. با شک به او نگاه کرد و دستور داد چای آنها را درست کند. آقای چیی ، که یکی از جانبازان معترض است ، همچنین ارتش را ترک کرد. به زودی در فقر فرو رفت. -53u6y8 “readability =” 28 “> ژنرال موکوآپه در مصاحبه ای اذعان داشت:” این هرکسی برای خودش بود. او گفت: “مردم در میان شکافها افتادند ،” و اعتراض اخیر “مظهر آن است.” قوطی برای غذا. ANC مشاغل پس از آپارتاید به عنوان فیلمساز برای پخش کننده عمومی. “برخی از آنها را در خیابان پیدا می کنم ، غذا را از سطل جمع آوری می کنم و برای آنها احساس دلسوزی می کنم.”