این پتروسور سر بزرگ شاید راه رفتن را بر پرواز ترجیح داده است
در سال 2013 ، در حمله پلیس به بندر سانتوس در برزیل ، حدود 30،000 فسیل قاچاق کشف شد ، از جمله دست نخورده ترین نمونه یک نوع پتروزور سر بزرگ که تا به حال پیدا شده است. تجزیه و تحلیل جدید از فسیل بینشی در مورد شیوه تغذیه خزنده ، توانایی پرواز و آناتومی ، گزارش 25 اوت در PLOS ONE .
این فسیل به عنوان Tupandactylus navigans شناخته شده است ، عضوی از گروه پتروزارها به نام tapjarids است. این پتروزارها به خاطر جمجمه های بزرگ ، تاج دار و تگرگ خود از دوره اولیه کرتاسه ، که از حدود 145 میلیون تا 100 میلیون سال پیش ادامه داشت ، معروف هستند.
برخی از فسیل های مخروطی که به خوبی حفظ شده اند در چین پیدا شده اند ، اما به اندازه فسیل تازه تجزیه شده کامل نیستند و آناتومی پتروزور به طور کامل توضیح داده نشده بود. ویکتور بکاری ، دیرینه شناس در دانشکده علم و فناوری NOVA در کاپاریکا ، پرتغال می گوید: “این اولین بار است که جمجمه کامل و [بدن] کامل داریم.
وقتی تیم بکری فسیل را در سال 2016 دریافت کرد ، قبلاً به شش بلوک تقسیم شده بود. بکاری می گوید: “شرم آور است ، اما ما از آن به نفع خود استفاده کردیم.” محققان قطعات برش خورده را درون سی تی اسکن قرار دادند و سپس با استفاده از این اسکن یک مدل سه بعدی از اسکلت پتروزور تهیه کردند که قسمت هایی را که هنوز در داخل سنگ مدفون شده اند نشان می دهد.
این فسیل Tupandactylus navigans کاملترین نمونه یک تاپجارید است-گروهی از پتروزارها که به خاطر تاج جمجمه ای خود (نارنجی) شناخته شده اند-همیشه یافت شد. V. Beccari مطالعات قبلی نشان می داد که ناخن های گردن کوتاه و تنومند برای نگه داشتن سر بزرگ خود در طول پرواز وجود داشت. اما تیم بکاری نشان داد که گردن بیش از نیمی از طول ستون فقرات را تشکیل می دهد ، که می تواند پرواز مداوم را دشوار کند. پاهای عقبی بلند و بازوهای نسبتاً کوتاه این فسیل نشان می دهد که کتانی ها می توانستند راحت راه بروند.
این مشاهدات نشان می دهد که T. بکری می گوید: دریانوردان ممکن است رفتار مشابهی با طاووس داشته باشند. او می گوید که تاج مخروطی جفت ها را به خود جلب کرده است و ممکن است پتروسور برای جستجوی غذا یا فرار از شکارچیان به بالای درختان رفته باشد. “اما بیشتر وقت خود را صرف راه رفتن روی زمین می کرد.”