کمونیست های ژاپن به سختی رادیکال هستند، اما هدف انتخاباتی مناسبی دارند

کمونیست های ژاپن به سختی رادیکال هستند، اما هدف انتخاباتی مناسبی دارند

توکیو — حزب کمونیست ژاپن قدیمی ترین حزب سیاسی در این کشور است. این بزرگترین حزب کمونیست غیر حاکم در جهان است. به شدت از چین انتقاد می کند. و مقامات ژاپنی آن را همراه با داعش و کره شمالی به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی فهرست می کنند.برای بسیاری در ژاپن، این مقایسه اغراق آمیز به نظر می رسد. حزبی که مدت ها پیش مارکس و لنین را رها کرد و هرگز واقعاً برای استالین یا مائو وقت نداشت، به اندازه یک ژاکت کش باف پشمی رادیکال است: ضد جنگ، طرفدار دموکراسی، طرفدار برابری اقتصادی.اما این مانع از تبدیل شدن آن به هدف اصلی نیروی سیاسی غالب ژاپن، حزب لیبرال دموکرات، در آستانه انتخابات پارلمانی در روز یکشنبه که به تعیین مسیر کشور برای خروج از همه گیری کمک می کند.اگرچه در نظرسنجی‌ها تنها 3 درصد از آنها حمایت می‌کنند، اما پس از همکاری با رهبر ژاپنی احزاب اپوزیسیون برای اولین بار در تلاش برای سرنگونی LDP کمونیست ها موافقت کردند که نامزدهای خود را از چندین ناحیه خارج کنند تا از تقسیم آرای لیبرال جلوگیری کنند.لیبرال دموکرات های محافظه کار، که تقریباً به طور مداوم از پایان جنگ جهانی دوم حکومت کرده اند. چهره خطر کمی از دست دادن قدرت. اما با کاهش محبوبیت آنها در میان اقتصاد ضعیف و سوالات طولانی در مورد مدیریت با ویروس کرونا، آنها سعی کرده اند با رنگ آمیزی رأی به عنوان انتخابی بین حکومت دموکراتیک و نفوذ کمونیست، موضوع را تغییر دهند.”استراتژی حزب کمونیست این است که یک پای خود را در خانه نگه دارد” تارو کونو، رئیس امور عمومی LDP، در جریان توقف مبارزات انتخاباتی به رای دهندگان گفت. او افزود: “سپس آن را با آچار باز می کنند و خانه را می گیرند.”حزب کمونیست ژاپن، که در سال 1922 تأسیس شد، مدتهاست که موسسات دولتی را تحریک کرده است. این کشور به شدت با تهاجم نظامی ژاپن قبل و در طول جنگ جهانی دوم مخالفت کرد و پلیس مخفی ژاپن تا پایان درگیری کمونیست ها را تحت تعقیب قرار داد و آنها را زندانی کرد.در دهه های 1950 و 1960، لیبرال دموکرات ها — با کمک سیا – سرکوب شدیدی را علیه این گروه انجام داد، که برای مدت کوتاهی با خشونت سیاسی معاشقه کرد و به نقطه تجمع اعتراضات دانشجویان ضد آمریکایی تبدیل شد.علی رغم نام، JCP تا حد زیادی ریشه های خود را به نفع ایدئولوژی بومی خود رها کرده است. در دهه 1960 از اتحاد جماهیر شوروی و چین جدا شد و اخیراً به یکی از سرسخت ترین منتقدان ژاپنی پکن تبدیل شده است و همسایه خود را به دلیل پیروی از مسیر “هژمونی” و نقض حقوق بشر در هنگ کنگ و سین کیانگ محکوم می کند. هنگامی که حزب کمونیست چین امسال صدمین سالگرد خود را جشن گرفت، J.C.P. تنها حزب بزرگ ژاپنی بود که تبریک نگفت.با این وجود، آژانس پلیس ملی ژاپن همچنان با این گروه به عنوان یک تهدید رفتار می کند. در گزارش سالانه خود در مورد تهدیدات علیه ملت، J.C.P. با دولت اسلامی، کره شمالی و اوم شینریکیو، فرقه ژاپنی که در سال 1995 در جریان حمله با گاز اعصاب به متروی توکیو، 13 نفر را کشت و هزاران نفر را مجروح کرد.ژاپن پلیس خاطرنشان می کند که کمونیست ها به سرعت در حال پیر شدن هستند و منابع مالی خود را از دست می دهند – که بیشتر از طریق اشتراک روزنامه، آکاهاتا، یا پرچم سرخ آنها ایجاد می شود – و در جذب اعضای جدید مشکل دارند.هر دوی این ابتکارات تا حدی توسط لیبرال دموکرات ها مخالف هستند – که برای مثال، قانونی را رد کرد که به زنان اجازه می دهد نام خانوادگی خود را پس از ازدواج حفظ کنند – حتی اگر در بین عموم مردم محبوبیت داشته باشند.اما اینها جزو موضوعات اصلی برای رای دهندگان در جهان نیستند. انتخابات آینده اولویت‌های آن‌ها مشخص است: کنترل ویروس کرونا و بازگرداندن اقتصاد ویران‌شده از همه‌گیری. هیچ‌کدام از اینها لزوماً یک موضوع برنده برای LDP نیست، که اگرچه بعید است شکست بخورد، اما با خطر قوی خروج از انتخابات به طور جدی تضعیف شده مواجه است.ژاپن فقط گزارش می دهد روزانه چند صد مورد ابتلا به کووید-19 وجود دارد و با وجود شروع کند، تعداد واکسیناسیون ها از بسیاری از کشورها پیشی گرفته است. با این وجود، این حس وجود دارد که حزب حاکم بحران را نادرست مدیریت کرد، واکسن ملی را زیر پا گذاشت و بهبود کشور را به تاخیر انداخت. داستان‌های بیماران کرونایی که با وجود تخت‌های بیمارستانی فراوان در خانه جان خود را از دست می‌دهند، افکار عمومی را بیشتر سخت کرده است.سیاست‌های اقتصادی فعلی که نتوانسته کشور را از رکود خارج کند، همچنین نامحبوب – به حدی که فومیو کیشیدا، که این ماه پس از پیروزی در LDP نخست وزیر شد انتخابات رهبری، در مقابل آنها شرکت کرد. آقای کیشیدا قول داد که با نابرابری فزاینده از طریق یک برنامه توزیع مجدد ثروت (با صدای بسیار سوسیالیستی) مقابله خواهد کرد.او از آن زمان به این وعده ها عمل کرده و به نظر می رسد که همچنان ادامه خواهد داشت. سیاست های پیشینیان او تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است.تهدید حزب کمونیست ژاپن برای LDP ممکن است نه از اندازه آن – که کمونیست ها هرگز بیش از 13 درصد آرا را در یک انتخابات مجلس پایین دست نیافته اند – بلکه از فداکاری اعضای آن ناشی می شود. توموآکی ایوای، استاد علوم سیاسی در دانشگاه نیهون، گفت که JCP، که پایگاه بسیار سازمان یافته ای دارد، می تواند نقش بزرگی در جلب آراء مخالفان ایفا کند. او گفت: “این سازمانی است که قدرت جمع آوری آرا را دارد.” LDP با تمرکز بر کمونیست های ژاپن تاکو سوگاوارا، دانشمند علوم سیاسی مستقل، گفت و شریک حکومتی آن، کومیتو، شرط می‌بندند که تنفر رأی‌دهندگان از کمونیسم بزرگ C و ترس از ظهور چین، آنها را از ائتلاف مخالفان دور خواهد کرد.”تا همین اواخر، تا جایی که LDP کمونیست‌ها فقط گروهی بودند که سر راه دیگر احزاب مخالف قرار گرفتند.» اما اکنون که آنها آشکارا یک تهدید هستند، به یک هدف برجسته برای انتقاد تبدیل شده‌اند.اگرچه در ژاپن اجماع گسترده ای وجود دارد که قدرت رو به رشد پکن باعث ایجاد مشکل می شود. تهدیدی برای ثبات منطقه ای، LDP و J.C.P. بر سر نحوه برخورد با آن اختلاف نظر دارند.لیبرال دموکرات ها خواستار دو برابر کردن هزینه های نظامی، افزایش همکاری دفاعی با ایالات متحده و تغییر قانون اساسی صلح طلب ژاپن برای دادن آن شده اند. از جمله، توانایی انجام اولین حملات علیه دشمنانی که امنیت ملی را تهدید می‌کنند.اما کمونیست‌های ژاپن رویکرد دیپلماتیک را ترجیح می‌دهند و به شدت با این سیاست مخالف هستند. حضور نظامی قابل توجه آمریکا در ژاپن، موقعیتی که آن را در میان احزاب سیاسی ژاپنی پرت می کند. در جریان تجمع اخیر در مقابل ایستگاه شلوغ شینجوکو در مرکز توکیو، نامزدها برای کومیتو به گروه کوچکی از رای دهندگان بالقوه هشدار داد که دیدگاه های متفاوت JCP وجود دارد و شرکای سیاسی آن در دفاع ملی، حکومت شایسته را برای آنها غیرممکن می‌سازد.(ل.د.پی. افزایش هزینه های نظامی یا تغییر قانون اساسی ژاپن برای حذف ممنوعیت جنگ. با دیگر احزاب اپوزیسیون هیچ تاثیری بر دولت جدید نخواهد داشت. کمونیست ها می گویند اگر اپوزیسیون LDP را سرنگون کند، به دنبال هیچ نقشی نخواهند بوداما به سختی می توان گفت که اگر اپوزیسیون به نحوی قدرت را به دست آورد، واقعاً چه اتفاقی می افتد، آقای ایوایی استاد علوم سیاسی گفت.هیچ یک از اعضای ائتلاف “در واقع فکر نمی کنند که پیروز خواهند شد.” بنابراین وقتی نوبت به بحث در مورد آینده می رسد، “هیچ کس تا این حد فکر نکرده است.”